Imię Fibonacci powinno być znane każdemu z nas. Pojawiało się ono na lekcjach matematyki. Oczywiście nie w związku ze strategią grania w ruletkę. Leonardo Bonacci, alias Fibonacci, był w swoich czasach całkiem znaną osobistością. Dzięki niemu dzisiaj używamy cyfr arabskich, a nie rzymskich. A my, gracze możemy mu podziękować za to, że wygrywamy niezłe pieniądze. Dzieje się tak za sprawą jednego z jego odkryć czyli ciągu Fibonacciego.
System ten nie jest skomplikowany. W skrócie, polega on na tym, że każda kolejna liczba jest sumą ostatnich dwóch liczb przed nią. W odkryciu tej sekwencji (notabene dokonanej na zamówienie) pomogła Fibonacciemu przyroda, w której omawiany ciąg pojawia się np. przy rozłożeniu nasion słonecznika.
Zasady strategii Fibonacciego
Sam ciąg Fibonacciego wygląda następująco:
1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89, 144, 233, 377, 610, 987... itd., aż do nieskończoności.
W celu wykorzystania strategii Fibonacciego potrzebujesz kartki papieru albo czegoś na czym będziesz mógł zapisywać poszczególne stawki. Trzeba będzie również liczyć.
Gra wygląda następująco:
Wybierz sobie kolor, na który będziesz stawiać. Wysokość stawki określisz za pomocą ciągu Fibonacciego. Zacznij od 1 €. Jak przegrasz, kwotę którą przegrałeś zapisz na listę. W dalszej rundzie ponownie postaw 1 € (następna liczba w ciągu, suma 0+1). Jeśli przegrasz, zapisz liczbę, a w następnej rundzie postaw 2 €. Jeżeli znowu przegrasz, ponownie zapisz przegraną kwotę na końcu liczb. Sekwencja już będzie wyglądać następująco: 1+1+2. W następnej rundzie postawisz sumę kolejnej liczby ciągu: 3 €. Jeżeli znowu nie wygrasz, Twój ciąg liczb będzie wyglądał tak: 1+1+2+3. Ponownie zatem zwiększ stawkę zgodnie z ciągiem liczb na 5 €. Po kolejnej porażce ciąg będzie wyglądał tak: 1+1+2+3+5.
W następnej kolejności postawisz 8 €. Jeżeli w danej rundzie nareszcie wygrasz, przekreśl na papierze ostatnie dwie liczby w już zapisanym ciągu. W Twoim ciągu zostanie 1+1+2, a Ty będziesz kontynuował grę ze stawką 3 €. Jest to proste i szybko to zrozumiesz. Istnieją również inne odmiany tego systemu. Najbardziej znana z nich to ciąg Fibonacciego na trzy tuziny. Tą strategię jednak kasyno jest w stanie zneutralizować poprzez środki zaradcze wprowadzane przez dział zarządzania ryzykiem, dlatego coraz trudniej jest jej używać.
Wady
Mowa tu o strategii konserwatywnej, która niesie ze sobą pewne czynniki negatywne. Jedno zwycięstwo zwróci Ci poprzednie 2 porażki, co oznacza, że w dłuższej perspektywie będziesz w plusie, ale tylko wtedy, gdy wygrasz w więcej niż 33% przypadków. Jeżeli ponadto uwikłasz się w naprzemienne wygrywanie i przegrywanie, gra tą strategią może trwać w nieskończoność. Problemy też może sprawiać ograniczenie wysokości stawki przy stole. Po wielu porażkach (10 i więcej), które nie muszą nawet wystąpić jedna po drugiej, będziesz już zmuszony grać za wysokie stawki, a na to Ci mało kto pozwoli.
Podsumowanie
Strategia Fibonacciego jest przeznaczona dla graczy oszczędnych, którzy wolą raczej wolniejszą grę. Dla graczy dynamicznych jest zbyt długa. Zaletą jest, że przy prawidłowym zastosowaniu strategii, gracz ma kontrolę nad swoimi pieniędzmi i gra ich nie pochłonie zbyt szybko.